Swoją działalność twórczą rozpoczął w 1965 roku. Jest jednym z głównych – obok sierpeckiego, łęczyńskiego i kutnowskiego – ośrodków rzeźbiarskich w kraju.
Powstanie łukowskiego ośrodka rzeźby ludowej jest fenomenem w skali krajowej, ponieważ rzeźba ludowa na tym terenie jest zupełnie nową dziedziną działalności artystycznej, nie mającą żadnych pierwowzorów, a jej charakter kształtował się w ciągu zaledwie kilkunastu lat od chwili powstania ośrodka.
Prekursorem działalności twórczej jest Marian Adamski z kolonii Sobiska, który zaczął rzeźbić pod wpływem kuzyna Henryka Wierzchowskiego – uzdolnionego rzeźbiarza ośrodka sierpeckiego. Prawie równocześnie zainteresował się rzeźbieniem nieżyjący już, sąsiad Mariana Adamskiego – Tadeusz Cąkała, a następnie Ryszard Sęk, Bolesław Suska, Tadeusz Lemieszek i Marian Łubianka z Budzisk. W dalszej kolejności idąc śladami krewnych, sąsiadów i znajomych, zaczęli inni: Zenon i Tadeusz Adamscy, Wacław i Stanisław Suskowie, Adam Wydra z Kolonii Dąbrówka, Stanisław Fotyga z Kolonii Sobiska, Bronisłw Chojęta, a później Krzysztof Pycka z Adamowa, Mieczysław Zawadzki, Mieczysław Gaja z Łukowa spokrewnieni z rzeźbiarzami z Budzisk i Dąbrówki oraz Władysław Sopulski z Wierzejek, Krzysztof Osak z Łukowa, Robert Sadło z Gręzówki i Krzysztof Grodzicki z Wólki Świątkowej.
Cechy charakterystyczne dla rzeźby ośrodka to: celowość formy, prostota i lapidarność ujęcia tematu, swoboda ekspresji, śmiałość rozwiązań i bogactwo kolorystyczne. Prace tych rzeźbiarzy przemawiają prostymi środkami wyrazu. Rzeźba ich jest naturalna, świeża i zrozumiała dla wszystkich. Dzięki temu stanowi naturalną przeciwwagę dla sztuki nowoczesnej, abstrakcyjnej i przesiąkniętej swoistym bagażem cywilizacyjnym.
Sława tych rzeźbiarzy zaczęła szybko przekraczać granice lokalne i regionalne, a czołowe lokaty w konkursach regionalnych i ogólnopolskich oraz nagrody (Nagroda Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego, Nagroda im. Oskara Kolberga, Nagroda im. Jana Packa, nagrody i dyplomy Ministra Kultury i Sztuki) podniosły ich prestiż twórczy. Prace tych rzeźbiarzy cieszą się dużym powodzeniem wśród kolekcjonerów krajowych i zagranicznych oraz zasilają zbiory wielu muzeów.
Oprócz wystaw regionalnych i krajowych rzeźby twórców z Łukowskiego Ośrodka Rzeźbiarskiego były również prezentowane na wystawach we Włoszech, Szwajcarii, Niemczech, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych oraz w byłym ZSSR i byłej Czechosłowacji.
